پروپاگاندایای تبلیغاتی آمریکا به همراه عربستان، به ایرانی ها میگه: عراقیها، به قصد صیغه کردن ن و دختران شما به مشهد میان و به ناموس ایرانی میکنند. عراقی ها بازار ایران رو خالی کردند و چیزی برای خود مردم ایران نمونده. مسئولین ایرانی، عراقی اند(چون بعضی هاشون متولد نجف هستند) و انقدری که خرج مردم عراق (یا خرج قبر امامان در عراق) میکنند، به ایران و مردمش کاری ندارند.»
حالا همین ها، به عراقی ها میگن: ایرانی ها، کشور شما رو اشغال کردند و به دنبال احیای امپراطوری فارس هستند. پول شما، خرج ایرانی ها میشه و مسئولین شما، مزدور ایرانن و عراقی نیستند. »
حاصل این تبلیغات وسیع، نفرت شدید ایرانی ها از عراقی ها، و بالعکس هست و اخیرا هم بعضی از مردم عراق، به کنسولگری ایران در کربلا حمله کردند. از یک طرف، ایرانی ها مردم عراق رو عرب» میدونن و توهین میکنند، از طرف دیگه از حمله به کنسولگری ایران در کربلا توسط همین عراقی ها خوشحالند! درحالیکه سفارتها جزو خاک یک کشور محسوب میشه و ارتباطی به حکومت ها نداره.
چند اشتباه:
1_ ایرانی ها، تصور میکنند که مردم عراق بودند که 8 سال با ایرانی ها میجنگیدند، بنابراین نباید با این کشور و مردمش، دوست بود و روابط اقتصادی داشت! درحالیکه حزب بعث عراق (به رهبری صدام) علیه ایران میجنگید و اکثر مردم عراق(به خصوص شیعیان و کردها) مخالف صدام بودند. بعدا بازماندگان این حزب و طرفداران صدام (که سنی مذهب بودند) داعش رو درست کردند، باز هم برای نابودی ایران! جالبه بدونید که در جنگ 8 ساله، بخشی از سربازان شیعه ی عراقی که به اسارات ایران دراومدند، بعدا لشکری با نام بدر» درست کردند و در جنگ 8 ساله ، علیه صدام جنگیدند.
2_ کشور عراق، از زمان هخامنشیان تا حکومت صفویه، جزو خاک ایران بود. اصلا شهرهای عراق مثل بغداد و انبار و غیره، اسامی فارسی هستند. در قدیم، ایران دوتا عراق داشت: عراق عجم( استان مرکزی کنونی) و عراق عرب (که همین کشور عراق هست). اصلا چون انگلیسی ها عراق رو iraq ، ایراک» میخونن، در ایران هم عراق عجم رو اراک نامیدند.
ایرانی ها از قبل از حکومت صدام، در کربلا و نجف زندگی میکردند. به خصوص اصفهانی ها. بنابراین بسیاری از مردم عراق، نژاد کاملا ایرانی دارند و حتی صدام حسین ، در ابتدای به قدرت رسیدنش، این گروه از عراقی های ایرانی تبار رو از کشورش اخراج کرد. همونهایی که حالا در شهرهای ایران با عنوان کربلایی ها» شناخته میشن. بنابراین آمیختگی فرهنگی و نژادی بین ما و عراقی ها خیلی زیاد هست.
3_ در دوره ای که ایران تحت شدیدترین تحریم های مالی هست و ارز به کشور وارد نمیشه، اتفاقا سفر عراقی ها به مشهد و قم و جاهای زیارتی ایران، باعث کمک به اقتصاد ایران میشه و باید باعث خوشحالی مردم ما باشه. از اون طرف، سفر مردم ایران به کربلا و نجف و مکانهای زیارتی عراق، و توسعه ی حرم های امامان توسط ایرانی ها، به نفع هر دو مردم شیعه هست. چون فقط از طریق مذهب هست که مردم یک کشوری با کشور دیگه ای، احساس نزدیکی و یکی بودن میکنه و جالب اینجاست که اگر به نقشه ی مناطق شیعه نشین جهان نگاه کنیم، متوجه میشیم که دقیقا همون مکانهایی هست که زمانی جزو قلمروی امپراطوری ایران قرار داشتند.
4_ اگر ایران در عراق نبود، داعش کل عراق رو گرفته بود. داعش هم یک قوم وحشی و خونخواری بود که رحمی به زن و بچه ی کسی نمی کرد. بنابراین مردم عراق مدیون حکومت و مردم ایران هستند، حتی مردمی که از ایران برای راهپیمایی اربعین میرن، امنیت اون کشور و امنیت خود ایران رو تضمین میکنند. حالا طوری تبلیغ کردند که بخشی از مردم شیعه ی عراق، تصور میکنند که حضور ایران باعث شده که اونها بیکار و گرسنه باشند! عراقی ها تا زمانی که دیکتاتوری صدام بود و درآمد نفتیشون نصف میزان الان بود، اصلا حرفی از گرسنگی و وضع مالی بد نمیزدند، اما چون مقداری صاحب دموکراسی و حق رای شدند، حالا ناراحتند که چرا بیشتر ندارند و مثل مردم عربستان، مرفه نیستند! درحالیکه اکثر نفتشون رو آمریکایی ها میخورند. (این هم درس عبرتی برای ایرانی هایی هست که فکر میکنند ترامپ که بیاد، دیگه ثروتمند و آزاد میشن!)
.
پ.ن: به رفتار حکومت ایران در عراق، طبعا ایراداتی وارد هست. اما خواستم بگم اونطرف ماجرا رو هم ببینیم و تحت تاثیر جوّ رسانه ای قرار نگیریم.
عراق ,ها ,مردم ,ایرانی ,عراقی ,رو ,عراقی ها ,ایرانی ها ,ایران در ,مردم عراق ,در کربلا
درباره این سایت